Wat zou er gebeuren als er een waterstofbom zou ontploffen in de stille oceaan?

door Skip

06 Oktober 2017

Wat zou er gebeuren als er een waterstofbom zou ontploffen in de stille oceaan?
Advertisement

Sinds president Trump op zijn plek zit heeft er zich een conflict uitgetekend op mondiale schaal dat boven ons hoofd lijkt te hangen als het zwaard van Damocles, namelijk dat hij en Kim Jong-Un elkaar de beledigingen (soms vagelijk belachelijk) absoluut niet besparen en houdt de wereld de adem in, hopend dat de situatie niet erger wordt.

Het regime in Noord-Korea heeft vaak gedreigd met het willen uitvoeren van een nucleaire test te willen uitvoeren door een waterstofbom in het midden van de Stille Oceaan te laten ontploffen, na ongeveer 40 jaar na de laatste niet-ondergrondse nucleaire test die is uitgevoerd in 1980 in China. 

Wat zouden de gevolgen zijn als de dreigementen realiteit werden?

Advertisement
United States Department of Defense/Wikipedia

United States Department of Defense/Wikipedia

Het eerste gevolg zou natuurlijk direct verband houden met de ontploffing. Bij monde van de Noord-Koreaanse media zou hun bom duizend keer zo sterk zijn als de kernbom die Hiroshima in puin legde. Om een vergelijking te kunnen maken hoeven we alleen maar te denken aan de zogenaamde "Mike Test" de test met de waterstofbom die de V.S. hebben laten ontploffen op het eiland Eugelab in de Stille Oceaan in het jaar 1952. Daarbij kwam een energie vrij die 800 keer sterker was dan in Hiroshima en een warmtegolf in een straal van 56 km.

Advertisement
Ritiks/Wikimedia

Ritiks/Wikimedia

Het directe resultaat van de explosie zou dus het wegvagen van elk spoor van leven betekenen in een straal van honderden kilometers. Dieren en planten, of wat het dan ook zou overleven, zullen moeten omgaan met veranderingen in het DNA die misschien ook wel tientallen jaren kunnen doorwerken; eitjes, larven en kleine visjes zouden besmet raken waardoor de hele voedselketen wordt beïnvloedt, tot aan de grootste soorten aan toe.

Er kunnen ook permanente kraters ontstaan zoals door de Amerikanen gebeurde op het Bikini-atol met de "Shrimp- bom" (1954) van wel 1,6 km breed (zie volgende foto). Toen gingen er op dat moment 200 mljard ton aan koraalrif kapot en werden alle Marshall-eilanden besmet en zijn dat nog steeds.

De schade aan de grondwaterlagen en de de fauna zou lijken op de schade die ontstaat bij een radioactieve wolk die kilometers ver kan komen en verschillende gebieden op aarde kan bereiken.

Wikipedia

Wikipedia

Lijkt je dit een scenario waar de wereld vergaat? Nou, dit is niet het ergste wat er kan gebeuren!

Alles wat we nu zonet hebben beschreven heeft betrekking op een gecontroleerde explosie die goed gelukt is, want in geval van incidenten, als de bom dus niet gecontroleerd tot ontploffing zou worden gebracht door rekenfouten, dan zouden de gevolgen nog veel vernietigender en onvoorspelbaarder zijn.

Dus de strijd van tweets en politieke satire terzijde, wanneer het gaat over waterstofbommen, dan valt er echt weinig te lachen.

USAAF/Wikipedia

USAAF/Wikipedia

Advertisement