Een Juf Laat Een Autistisch Jongetje Een Gedicht Schrijven. Het Resultaat Maakt Heel Wat Los

door Skip

18 December 2016

Een Juf Laat Een Autistisch Jongetje Een Gedicht Schrijven. Het Resultaat Maakt Heel Wat Los
Advertisement

Iedere ouder wil zijn kind natuurlijk behoeden voor de pesterijen van zijn leeftijdgenoten, ook al zijn die slechts verbaal. De kinderen die het grootste risico lopen om op die manier te worden gepest hebben extra aandacht nodig. Benjamin Giroux, een jongetje van 10 met het syndroom van Asperger, heeft een brief geschreven waarin hij vertelt hoe anders en buitengesloten hij zich voelt dan en van zijn klasgenoten en hoe ongemakkelijk dat allemaal voor hem is. De vader van het jongetje heeft de brief op internet gezet.

Het syndroom van Asperger valt binnen het autismespectrum en bemoeilijkt het sociale contact en de verwerking van externe prikkels.  

Advertisement

Zijn juf heeft de kinderen in de klas de opdracht gegeven om het gedicht "ik ben" af te maken, de twee woorden van elke zin waren al geschreven. Zo heeft hij ze ingevuld:

Zijn juf heeft de kinderen in de klas de opdracht gegeven om het gedicht "ik ben" af te maken, de twee woorden van elke zin waren al geschreven. Zo heeft hij ze ingevuld:

autisticandproud.wordpress.com

Ik ben eigenaardig, ik ben nieuw hier

Ik vraag me af of jij dat ook bent

Ik hoor stemmen in de lucht

Zo te zien jij niet, het is niet eerlijk

Ik wil me niet onprettig voelen

Ik ben eigenaardig, ik ben nieuw hier

Ik doe net alsof jij dat ook bent

Ik voel me net een jongetje in de ruimte

Ik raak de sterren aan en ik voel me niet op mijn plaats

Ik maak me zorgen over wat anderen misschien denken

Ik huil wanneer mensen moeten lachen, ik krimp ineen

ik ben eigenaardig ik ben nieuw hier

Ik snap nu dat jij dat ook bent

Ik zeg "Ik voel me verstoten"

Ik droom van de dag waar dat gewoon oké is.

Ik probeer me aan te passen

Ik hoop dat dit me ooit lukt

Ik ben eigenaardig, ik ben nieuw hier


Advertisement
facebook.com

facebook.com

Zijn vader zegt dat hij en zijn vrouw werden overdonderd door veel emoties, ze waren verbaasd en gelukkig dat hij zich op deze manier uitsprak, dat hij al zijn angsten en gedachten van zich af had geschreven, maar dat ze tegelijkertijd beseften ze meer dan ooit hoe hun zoon elke dag weer stilzwijgend voor een uitdaging stond.

Ze huilden van geluk en in intens verdriet.

Advertisement