De grote witte haai staat niet aan de top van de voedselketen: de orka's laten hem ook vluchten

Janine image
door Janine

26 April 2019

De grote witte haai staat niet aan de top van de voedselketen: de orka's laten hem ook vluchten
Advertisement

Witte haaien lopen het risico de oppermacht te verliezen als de meest gevreesde roofdieren van de zeeën. In hun plaats zijn de orka's gekomen, enorme vleesetende walvisachtigen die tien ton gewicht kunnen bereiken en tot 55 kilometer per uur snelheid kunnen zwemmen.

Ondanks dat het de grootste roofvis ter wereld is, neigt de "Carcharodon carcharias" (wetenschappelijke naam gegeven aan de witte haai) bang te worden elke keer dat het de aanwezigheid van een orka in de buurt "ruikt". En dit is geen tijdelijke ontsnapping: de haai is al meer dan een jaar niet teruggekeerd naar die plek.

via sciencealert.com

Advertisement
Pterantula (Terry Goss)/Wikipedia

Pterantula (Terry Goss)/Wikipedia

Dit werd gedocumenteerd door een team van Amerikaanse mariene onderzoekers, die al 27 jaar lang gegevens verzamelen over orka's, haaien en zeehonden op Point Blue Conservation Science op het eiland Southeast Farallon Island in San Francisco.

165 witte haaien werden tussen 2006 en 2013 specifiek gevolgd door GPS-apparaten, waaruit bleek dat elke ontmoeting met orka's leidde tot hun verwijdering uit het jachtgebied.

Dit is in het voordeel van de zeeolifanten, in grote getale aanwezig in dat stuk kust en notoir ten prooi aan de haaien. Van ongeveer 40 seizoensgebonden aanvallen door witte haaien tegen dit type zeehonden, komen ze nu, nadat de orka's zijn verschenen, praktisch niet meer voor.

Advertisement
pixabay

pixabay

De angst van haaien voor walvisachtigen is zo sterk dat ze ontsnappen, zelfs als de "orka's" gewoon langs zwemmen. En dit zijn geen kleine vissen: de witte haai kan bijna 6 meter lang worden, van de neus tot de staart. Dit is echter niet voldoende om de orka's het hoofd te bieden, in staat om aanzienlijk grotere walvisachtigen te doden.

Een verandering waarvan de dynamiek en motivaties nog steeds volledig moeten worden begrepen, juist vanwege de moeilijkheid om grote roofdieren uit de oceaan nauwlettend te observeren. Voor nu, zoals uitgelegd door Salvador Jorgensen, marine-ecoloog van het Monterey Bay Aquarium, is het zeker dat het verschijnsel afhangt van het feit dat voedselketens niet altijd lineair zijn en mutaties kunnen ondergaan vanwege verschillende factoren. Groepssamenwerking en de intelligentie van deze prachtige dieren zouden de basis kunnen zijn van deze verandering.

Advertisement