Nieuw artefact ontdekt op zee: het zou tot de Bronzen van Riace kunnen behoren
Musea herbergen artefacten en vondsten die zo beroemd kunnen worden dat ze wereldwijd populair worden: onder deze vinden we ongetwijfeld de Bronzen van Riace, waarvan mogelijk een verdere ontdekking is gedaan. Laten we eens kijken waar het om gaat.
Bronzen van Riace, oorsprong en verschillen
De Krijgers van Riace zijn twee bronzen beelden die in 1972 zijn gevonden. Er wordt geschat dat ze halverwege de 5e eeuw voor Christus zijn uitgehouwen in het oude Griekenland, en vervolgens gevonden in de Ionische Zee nabij Riace Marina, Calabrië, Italië. Ze danken hun naam aan deze plek, terwijl hun gelaatstrekken de associatie inspireerden tussen een bijzonder sterk mannelijk lichaam en het aspect van de beelden. De twee krijgers worden in feite zonder kleding weergegeven, met een goed gedefinieerde romp. De figuren dateren tussen 460 en 450 voor Christus en vertonen enkele verschillen, maar John Boardman, een expert op het gebied van Griekse beeldhouwkunst, denkt dat ze hoogstwaarschijnlijk in dezelfde periode zijn gemaakt. Volgens andere experts zou het tijdsverschil tussen de beelden ongeveer vijftig jaar bedragen, terwijl sommigen ze in verband brengen met het begin van de Romeinse tijd. Bovendien is er misschien niet slechts één kunstenaar, maar de beeldhouwers zijn niet geïdentificeerd.
Beide krijgers zijn afgebeeld met baard en vertonen een soortgelijke houding, waarbij hun voeten op de grond rusten en het linkerbeen iets verder staat dan het rechterbeen, terwijl de lichamen naar rechts zijn gedraaid. De linkerarm is gebogen en de hand houdt een schild vast, dat verloren is gegaan, terwijl de rechterhand waarschijnlijk een speer vasthield. Standbeeld "A" vertegenwoordigt een jongere man dan standbeeld "B", en bereikt een hoogte van 2 meter en vijf centimeter. De baard is veel langer en hij draagt een band om het hoofd. De tweede krijger heeft een lengte van 1,98 meter en het lichaam is iets slanker, hij draagt een Corinthische helm en heeft een ouder uiterlijk vergeleken met beeld A. Verder mist het beeld een oog en hebben de ledematen in de oudheid al restauraties ondergaan. Er wordt aangenomen dat de bronzen beelden Eteocles en Polynices, zonen van Oedipus, voorstellen.
De ontdekking van de Bronzen van Riace in 1972
Ernesto FRANCO Bivongi/Wikmedia commons
De bronzen beelden werden op 16 augustus 1972 gevonden door Stefano Mariottini, tijdens een duik op ongeveer tweehonderd meter van de kust. Op acht meter diepte zag hij een arm uit de zeebodem komen en, beginnend te graven, ontdekte hij beide beelden. Vijf dagen later brachten lokale autoriteiten en een team archeologen ze aan het licht, waarbij ze ook voorwerpen vonden zoals loden ringen en fragmenten van de kiel van een schip. De meest aanvaarde theorie is dat de sculpturen samen met het schip waarop ze werden vervoerd, zonken of tijdens een aanhoudende storm opzettelijk in zee werden geworpen. De geschatte periode ligt tussen de 1e en 2e eeuw voor Christus, toen de oude Romeinen de artistieke werken van de Grieken plunderden.
Voordat ze aan het publiek werden tentoongesteld in het Nationaal Archeologisch Museum van Reggio Calabria, Zuid-Italië, werden de beelden gerestaureerd en op aardbevingsbestendige marmeren sokkels in een zaal met airconditioning geplaatst om achteruitgang te voorkomen. De details van beide beelden zijn gemaakt met andere materialen dan brons: wimpers en lippen zijn van koper en beeld A heeft een rij tanden van zilver, terwijl de ogen zijn vervaardigd met calciet, de pupillen met glaspasta en de traanbuisjes met roze steen. Precies wat op een oog lijkt, werd onlangs op dezelfde plek gevonden.
Het in de zee gevonden oog zou van de Bronzen van Riace kunnen zijn
Uit de Ionische wateren is een nieuwe ontdekking naar voren gekomen die met de bronzen beelden in verband kan worden gebracht: het is een oog, gevonden midden in de zee bij Riace. De auteur van de ontdekking, die feitelijk in augustus 2023 plaatsvond maar pas in oktober bekend werd gemaakt, is Giuseppe Braghò, die het nieuws op een persconferentie bekendmaakte. Het oog lijkt niet compatibel te zijn met het ontbrekende oog van Eteocles, maar zou kunnen samenvallen met de interne delen van Polyneices. De hoofdinspecteur en het ministerie zullen onderzoek doen naar de herkomst van de vondst, die voorzien is van een iris en bevestigingslipjes, en onderzoeken of deze daadwerkelijk behoort tot een van de twee beelden die een halve eeuw geleden in Porto Forticchio zijn gevonden.
Braghò, een freelance onderzoeksjournalist en liefhebber van onderwaterarcheologie, verklaarde: “Vanuit sociologisch oogpunt opent het veel discussies in de academische wereld. Dit zijn geen veronderstellingen, maar tastbare dingen. Hoort het bij brons B? De meest waarschijnlijke kandidaat is brons A, zonder de aanwezigheid van een derde brons uit te sluiten. Het is een deur die is geopend, de geschiedenis is niet gesloten en 50 jaar is niet zo lang. Onze zee zit vol verrassingen.” De archeoloog Antonio Acrudi en de onderwaterarcheoloog Francesco Laratta, die als sprekers op de persconferentie deelnamen, zeiden dat ze "beschikbaar waren om samen te werken. We hopen dat er andere studies komen en dat er nieuw onderzoek kan worden uitgevoerd."
De ontdekking vond plaats op ongeveer 60 meter afstand van de plek waar de bronzen beelden in '72 werden gevonden, maar de volgende analyses zullen uitwijzen of dit werkelijk het ontbrekende oog van brons B is of dat de zee nog onontdekte verrassingen verbergt.
