Weinig mensen hebben kennis van deze wilde "kat", laat je veroveren door zijn schoonheid.
16 Juni 2016
Met de term katachtigen wordt een grote groep van gevarieerde diersoorten geïndiceerd, de meesten door ons gekarakteriseerd als rondhoofdigen, met een korte snuit en een lichaam bedekt met een bonte vacht in streepjes of stippelvorm. Over het algemeen worden de kleine katachtigen door de grotere soort onderscheden: tussen de eersten herkennen we vanzelfsprekend de huiskat, tussen de laatsten daarentegen dieren zoals de tijger, de leeuw en het luipaard. Het verschil tussen de soorten uit zich niet enkel en alleen in de grootte van de dieren, als zeker ook in het feit dat de grote katachtigen in staat zijn om te brullen, een vaardigheid die de kleine katten niet bezitten.
Deze onderscheiding tussen de kleine en grote katachtigen resulteert echter als te schaars: tussen de twee categorieën bevinden zich veel katachtigen van middelmatige grootte, met hun bijzonder karakteristieke eigenschappen. Tussen deze katachtigen bevindt zich een soort waar jullie hoogstwaarschijnlijk nog nièt het bestaan van wisten, en welke jullie favoriet zal worden...zie hier dus waar we het over hebben.:)
Hij heet " Caracal", over het algemeen beter bekend als de lynx van de wildernis: de naam komt van de Turkse term "karakulak", wat zwarte oren betekent.
Het is een zeer vaardige jager, hij voedt zich met kleine knaagdieren maar is ook in staat om vogels te vangen. En als hij een kudde aanvalt, kan hij er zelfs 12 vangen in een enkele poging.
Zijn vacht is over het algemeen licht van kleur, zodat hij zich tot in de perfectie kan camoufleren met de zanderige gebieden waarin hij leeft. De vachtkleur kan echter ook donkerder uitvallen, afhankelijk van de regio waarin hij woont.
In tegenstelling tot de andere katachtigen van zijn soort, is de caracal een dier dat graag solo en afzonderlijk van anderen functioneert. Hij kan een koppel vormen, maar wordt gewoonlijk alleen gezien.
De jongen worden grootgebracht binnen de de beschutting van gegraven holen of onder de grond aan de stam van een boom , beschermd tegen roofdieren .
In het verleden heeft hij de mens in de jacht ondersteund met zijn vermogen om vogels te vangen. Sommige mensen behouden de caracal nog steeds binnen woon en leefomgeving.
Feline Conservation Federation
Hij is geclassificeerd als katachtige van middelmatige grootte, zelfs al kan zijn gewicht oplopen tot 20 kilo of meer.
Deze katachtigen bezetten zeer schaarse gebieden van de planeet en worden met name gezien in delen van Afrika en Zuid-Azië.
Gezien het feit dat de plaatsen waar ze wonen vaak getroffen worden door enorme droogte, hebben de caracal geleerd om te overleven met een minimale hoeveelheid water . Het grootste deel van het water wat ze behoeven nemen ze op via hun prooien.
Zoals de meesten katachtigen, slapen ook deze magnifieke katten vele uren van de dag.
Ondanks het verleden van deze katachtigen als huisdieren, blijven het wilde dieren welke niet gewend zijn aan de aanwezigheid van de mens.
Zijn lichaamskenmerken maken van hem een perfecte jager : de combinatie van de lenigheid , kracht en zijn lengte geven hem het vermogen om de vogels die rusten op de boomtakken te vangen.
Het contrast tussen de vachtkleur, bijna oranjeachtig, en de zwarte streeptjes op zijn gezicht maken van hem een magisch dier.
De kleintjes groeien redelijk snel, zodat ze vlot klaargestoomd worden om volwassen en autonoom te leven, en kunnen vertrouwen op zichzelf.
Zij zijn precies het type kat welke de grote en de kleine katachtigen met elkaar verbindt.
Zijn jullie harten niet helemaal door hen veroverd?
Bekijk hier de video van deze tedere pasgeboren caracal...het zal jullie hart verwarmen!:)
