Geleerden brengen een dinosaurus aan het licht met een spectaculaire kuif met stekels
Dat van de dinosaurussen is een universum dat nog steeds vol mysteries is, die onderzoekers onvermoeibaar proberen op te lossen door de vondsten te bestuderen en fascinerende verklaringen te geven. Wat we zeker weten is dat die enorme dieren in een vijandige omgeving leefden en zich moesten uitrusten om effectief te jagen (in het geval van carnivoren) of om zichzelf te verdedigen tegen aanvallen (in het geval van herbivoren).
Tot deze tweede categorie behoort het fascinerende dier die geleerden nog maar kortgeleden aan het licht gebracht hebben, en dat jarenlang in de schaduw is gebleven van zijn beroemdste neven. Het gaat om de Bajadasaurus pronuspinax, een nieuwe soort behorende tot de familie van de Dicraeosaurus en nauw verwant aan de Diplodocidae, grote herbivoren met een lange nek. De bevindingen van deze soort hebben met name de verbeeldingskracht gefascineerd van de liefhebbers voor de specifieke defensieve uitrusting.
Scientific Reports
Het grootste exemplaar van dit gigantische dier, dat 140 miljoen jaar geleden op de aarde rondliep, werd gevonden in Patagonië (Argentinië) door onderzoekers van de Nationale Raad voor National Council of Scientific and Technical Research en de Maimónides Universiteit van Buenos Aires. Vanuit de vorm van de ogen kwamen ze tot de conclusie dat het dier veel tijd doorbracht met zijn nek uitgestrekt op de grond om te grazen, en het is waarschijnlijk deze gewoonte die heeft geleid tot de ontwikkeling van een buitengewone defensieve functie: een gigantische kuif met zeer lange stekels die langs de hele nek liepen tot de schedel.
Secretariat of Science
Hoewel de functie van de stekels nog steeds het onderwerp van discussie is - er zijn er die veronderstellen dat ze werden gebruikt om de warmte te reguleren of om te concurreren voor de reproductie - lijkt het defensieve doel buiten twijfel te staan, zoals bevestigd door onderzoeker Pablo Gallina (foto). Om dit te bevestigen zou ook vorm van de stekels zijn: niet achteruit, zoals de stekels van een stekelvarken, maar naar voren gericht, met de duidelijke functie van het maximaliseren van hun aanvallende capaciteit tegen roofdieren.
De wetenschappers veronderstellen dat de enorme kuif bedekt was met keratine, nuttig om het bot te beschermen en bovenal beter bestand tegen breuken, en dat ze daarom erg op de hoorns van veel dieren van tegenwoordig leken, zoals de neushoorn.
Er valt nog veel te ontdekken over deze fascinerende en weinig bekende oude reus, maar de bevindingen en veronderstellingen lijken een uitstekend uitgangspunt te zijn. We kunnen een glimp opvangen van zijn pracht dankzij deze illustratie van Jorge A. González.
Jorge A. González
