Een cartoonist portretteert de dynamiek van een ongezonde relatie: het werk komt voort uit haar ervaring
Relaties bestaan uit een complexe dynamiek en deze dynamiek heeft de neiging om met de tijd te veranderen, zowel positief als negatief. Sommige relaties worden giftig, andere zijn dat altijd geweest, weer andere proberen deze trend te bestrijden die altijd de sereniteit van het paar lijkt te ondermijnen. Kleine en soms subtiele mentale mechanismen die binnensluipen en die moeilijk te bestrijden zijn. De cartoonist Jean Dolly heeft door haar kunst en met het filter van zijn perspectief en ervaring een van deze dynamieken beschreven.
Een stem in de verte vraagt om hulp.
Giftige relaties zijn destructief en schadelijk, maar meestal realiseer je je niet eens dat je dit mechanisme ervaart en wordt het bijna onmogelijk om er afstand van te nemen. De cartoonist creëerde vervolgens een situatie, genaamd "iemand die ik kende" waarin velen zich konden identificeren met en hopelijk zichzelf vragen konden stellen over de aard van hun relatie.
Het meisje is in moeilijkheden en de jongen komt tussenbeide.
De jongen hoort de stem die om hulp vraagt en vindt een meisje in de problemen, en zegt tegen haar "Ik zal je helpen" en ze antwoordt: "Oh geweldig, bedankt. Je bent echt fantastisch." Een ogenschijnlijk normale situatie, maar die later iets anders zal onthullen. Jean zegt dat het idee voor deze cartoon afkomstig is van een kennis van haar.
Het meisje stort zich op de jongen
De jongen, na haar te hebben geholpen en de eerste complimenten te hebben gekregen, zegt “ach, ik weet het niet", maar ze houdt vol en zegt "nee, echt, je bent fantastisch en ik denk dat ik van je hou".
De jongen is aanvankelijk aangenaam verrast.
En hij antwoordt "oh wow, echt? Ehm, wow" en het meisje begint te vertellen "mijn vorige vriendje was niet zoals jij, hij hielp me helemaal niet. Hij was gemeen! Egoïstisch!". De cartoon is geïnspireerd op een kennis van Jean: ze was bevriend met een vriend en in de korte tijd waarin de twee met elkaar omgingen, zag Jean haar van de ene jongen naar de andere gaan.
Het meisje springt op de jongen af.
Hij vraagt haar "maar... wat ben je aan het doen? Wacht... ik denk ..." en ze antwoordt "Ik dacht dat je me zou helpen". Het meisje dat Jean aanvankelijk ontmoette, hield van haar nieuwe liefdes, en na een korte tijd begon ze hen als gemeen af te doen en ze verbijsterd achter te laten: de jongens vroegen zich in feite af wat ze verkeerd hadden gedaan en wat het echte probleem was.
Het meisje begint de jongen te verwijten die ze eerder had geprezen.
Ze zegt tegen hem "je helpt me helemaal niet, waarom wil je me niet helpen? Ga maar weg!”. Jean denkt niet dat dat meisje gemeen was, ze kon gewoon geen relatie aan omdat ze haar ongemak op de andere persoon projecteerde en verwachtte gered te worden. Ze had wanhopig een relatie nodig, maar toen ze die had, kon ze het helemaal niet aan en veranderde het in een ongezonde relatie.
Het meisje blijft hem verwijten maken.
"Ik wist het! Je bent net als alle anderen! Je bent gemeen! Egoïstisch" en ondertussen gaat de jongen door het meisje ten onder.
Het meisje vraagt opnieuw om hulp.
"Help! Kan iemand me horen?" en een jongen met een twijfelachtig en verbijsterd gezicht lijkt haar te horen. We vragen ons af of hij de volgende persoon is op wie het meisje haar ongemak en haar wanhopige behoefte aan genegenheid zal projecteren, of dat hij ervandoor gaat.
Een giftige relatie is ongetwijfeld gevaarlijk: de persoon is zich er niet van bewust dat hij de mensen om hem heen schade toebrengt, maar ieder van ons zou afstand moeten nemen als hij een alarmsignaal hoort. Heb je ooit een giftige relatie gehad? Hoe wist je dat het echt giftig en gevaarlijk was?
