Elke manier waarop kinderen zich gedragen komt door een fout van de ouders: hier een paar voorbeelden

door Skip

30 September 2017

Elke manier waarop kinderen zich gedragen komt door een fout van de ouders: hier een paar voorbeelden
Advertisement

Wanneer je zegt dat kinderen een onbeschreven blad zijn waarop ouders een groot deel van de eigenschappen op 'neerzetten', dan is dat een waarheid als een koe. Het aantal gevallen waarin de oorzaak van het gedrag van een kind niet kan worden teruggevonden in het gedrag van de ouders zijn zeldzaam. Als je in een situatie bevindt die niet helemaal correct is, waar een kind aan het stieren is of zich slecht gedraagt, geef het dan niet de schuld, vraag je eerder af wat de ouders fout kunnen hebben gedaan dat voor de reactie in hun kind zorgt.

Advertisement

Voor ieder gedrag dat kinderen vertonen is er een oorzaak te achterhalen in de opvoeding die ouders hun kinderen meegeven.

Voor ieder gedrag dat kinderen vertonen is er een oorzaak te achterhalen in de opvoeding die ouders hun kinderen meegeven.

  1. Wantrouwen: als kinderen wantrouwend zijn dan is dat zo omdat ze geleerd hebben bang te moeten zijn voor anderen. Door dit wantrouwen zijn ze groot geworden met te strenge berispingen, dreigementen met daaropvolgende straffen en terechtwijzingen.
  2. Heetgebakerd zijn: als kinderen heetgebakerd zijn en niet in staat zijn om hun boosheid te beheersen dan komt dat om hun wensen niet worden ingewilligd, er wordt gewoon geprobeerd om aandacht te trekken, dat zij op een of andere manier worden gezien, zij het dan wel op negatieve wijze. Er kunnen mogelijk twee oorzaken zijn: of ouders brengen niet genoeg tijd met hem door of zijn er niet met hun gedachten bij, terwijl ze wel gewoon fysiek aanwezig zijn. Ouders moeten hen dus vooraleerst leren om te gaan met boosheid en dan meer tijd met hen doorbrengen.

  3. Verlegenheid en besluiteloosheid: hoewel kinderen vanaf hun geboorte verlegen kunnen zijn is het in enkele gevallen zo dat dit is aangeleerd. Kinderen worden besluiteloos en terughoudend wanneer ouders teveel met hen bezig zijn waardoor ze belemmerd worden in het doen van de dingen die ze ook wel alleen zouden kunnen. Zodoende wordt hun zelfvertrouwen ondermijnd en in de situaties waar ze zelf actie moeten ondernemen zijn ze dan in de war wanneer een ouder niet ingrijpt.
  4. Jaloezie: ook wanneer kinderen jaloers zijn, dan voelen ze zich zo naar aanleiding van een bepaalde situatie binnen het gezin. Zij worden jaloers wanneer ouders hen teveel vergelijken met andere kinderen en altijd onderstrepen dat ze 'minderwaardig' zijn.
  5. Onzekerheid: wanneer ouders voor kinderen kiezen wat ze moeten eten, welke kleuren te kiezen, wat ze aan moeten trekken dan zullen kinderen opgroeien met het idee nooit de kans te hebben gehad om te bepalen welke keuze hun voorkeur geniet. In andere woorden weten ze niet wat ze zelf fijn vinden, maar wel wat hun ouders fijn vinden. Ze zullen altijd afwachten totdat iemand voor hen kiest.
  6. Agressiviteit: wanneer kinderen agressief zijn dan kunnen daar verschillende oorzaken aan ten grondslag liggen, maar doorgaans komt het maar op een ding neer. Ook andere gezinsleden zijn agressief, onderling of naar de kinderen toe. Hierdoor vinden kinderen geweld iets normaals en zien het als een gepaste manier van communiceren.
  7. Zichzelf niet kunnen verdedigen: ouders snauwen kinderen vaak toe ten overstaan van iedereen. Kinderen voelen zich vernederd en ongemakkelijk en verliezen elk vermogen om zich te verdedigen.
  8. Respectloosheid: door respectvol te zijn leer je respect te krijgen: het is een manier om te weten wat respect is. Het is een eindeloze cirkel die echter wel te plaatsen is in een omgeving vol wederzijds respect. Als ouders niet de keuzes van kinderen respecteren, het feit dat ze moe zijn of wat hun wensen zijn dan weten ze niet wat respect is en ook niet hoe ze dat naar anderen moeten tonen.
  9. Neiging tot liegen: wanneer kinderen te vaak op hun donder krijgen dan gaan ze liegen om het niet nog een keer te moeten verduren. Ouders moeten zich afvragen of alle berispingen wel nodig zijn en of het mogelijk is een paar gewoon te laten zodat de onmisbare terechtwijzingen waardevoller zijn.
  10. Speelgoed afpakken: psychologen zeggen dat wanneer kinderen speelgoed van andere kinderen pakken dat dit komt doordat hen nooit de gelegenheid is geboden om hun lievelingsspeelgoed uit te kiezen.

Dit zijn richtlijnen die ouders kunnen helpen bij het verbeteren van hun opvoeding: er moet niet worden vergeten dat ieder kind anders is en dat er achter deze gedragingen ook andere, minder vaak voorkomende oorzaken kunnen zitten die echter niet minder belangrijk zijn!

Advertisement