Niemand heeft in de gaten dat bonnetjes een ramp vormen: ze zorgen voor vervuiling en ze zijn niet te recyclen
Dat de wereld nou ook weer niet zo sterk reageert op ontwikkelingen op technologisch vlak blijkt uit het feit dat bonnetjes nog steeds de enige manier zijn om een bewijs van een aankoop te hebben, terwijl er ook het digitale bestaat dat zonder thermisch papier kan. Dit bestaat uit giftige stoffen, is afval en het vervuilt. Niemand heeft namelijk ooit veel acht genomen van de kassabon, maar dit kleine papiertje dat herinnert aan die ene kop koffie daar en om zo laat, is niet te recyclen, er zit bisfenol A in. Deze samengestelde stof ontregelt de hormoonhuishouding en is zeer vervuilend. En dat terwijl er talloze alternatieven zijn voor het bonnetje. Als we ervan afstappen is alles en iedereen daar blij mee, het milieu, ons lichaam en onze portemonnee die uitpuilt van de vergeelde bonnetjes.
De kassabon werd in meerdere landen geïntroduceerd om twee taken te vervullen: dienen als bewijs van aankoop van een product – handig als we iets willen terugbrengen of ruilen – of als wapen tegen belastingontduiking. In beide gevallen zijn er alternatieve wegen die de kassabon overbodig zou maken, buiten dat het er allemaal efficiënter op wordt.
De bon van aankoop die je krijgt van winkelpersoneel is gemaakt van thermisch papier dat in plaats van inkt, hitte gebruikt om letters en cijfers te tonen. Dit is mogelijk door de stof bisfenol A (BPA) een chemische verbinding die al schadelijk werd bevonden in de jaren 30. De groepen die het meeste risico's lopen op de schadelijke effecten zijn caissières die er elke dag mee in aanraking komen door middel van hun huid en middels de luchtwegen. Deze 'hormoonontregelaar' zoals het genoemd wordt, wordt ervan verdacht dat het een rol speelt in de ontwikkeling van het mannelijke geslacht bij de foetus en in de daling van vruchtbaarheid bij volwassen mannen.
In een onderzoek is er geschat dat er al in een jaar in Engeland al 11,2 miljard van wordt geproduceerd tegen de prijs van 32 miljoen pond. Hierbij moet ook rekening gehouden worden met het feit dat bijna alle geprinte bonnetjes afval wordt, slechts een heel klein deel wordt bewaard.
Wat de situatie er erger op maakt is dat kassabonnen niet te recyclen zijn. Zij gaan niet bij het oud papier, omdat het geen papier is. De beste manier blijft storten op de vuilnisbelt, maar daarmee kan je niet voorkomen dat de chemische stoffen in bonnetjes, met name bisfenol A, terechtkomen in het milieu en voor vervuiling zorgen.
Jaren later nadat kassabonnen er waren gekomen als middel om belastingontduiking tegen te gaan kunnen we zonder meer stellen dat dit niet effectief is. Integendeel, het is achterhaald, ingehaald, schadelijk, het vervuilt en is niet recyclen. Hoe lang duurt het nog voordat dit gaat veranderen?