Hoe Komt Het Dat Intelligente Mensen Minder Vrienden Hebben? De Wetenschappelijk Wereld Komt Met Een Antwoord

door Skip

10 Januari 2017

Hoe Komt Het Dat Intelligente Mensen Minder Vrienden Hebben? De Wetenschappelijk Wereld Komt Met Een Antwoord
Advertisement

Als we iemand zouden vragen geluk en zorgeloosheid in beelden uit te drukken, dan zou het waarschijnlijk gaan over een tafel vol vrienden die grappen zitten te maken en samen een drankje doen. Maar weten we echt zeker dat sociaal zijn echt een synoniem is voor plezier?

In het kader van een onderzoek dat is uitgevoerd in februari 2016 op 15,000 mensen, hebben psychologen en antropologen geprobeerd een verband te leggen tussen vriendschap, bevolkingsdichtheid en intelligentie. De resultaten van het onderzoek zijn echt interessant.

via washingtonpost.com

Advertisement

Hoe intelligenter je bent, hoe minder je zin hebt om onder vrienden te zijn.

Hoe intelligenter je bent, hoe minder je zin hebt om onder vrienden te zijn.

Uit de studie komt naar voren dat personen met een hoger IQ gelukkiger lijken te zijn wanneer ze niet te sociaal bezig zijn.

Meer in het algemeen lijkt verder de mate van geluk omgekeerd evenredig te zijn aan de bevolkingsdichtheid zoals te zien is in de volgende grafiek. Je ziet hoe gelukkig mensen zijn die op het platteland wonen,  in de voorsteden of in grote en middelgrote steden.

Advertisement
washingtonpost

washingtonpost

Wat vertellen deze resultaten?

Wat betreft de correlatie tussen intelligentie en eenzaamheid, daar heeft Carol Graham van het Brookings Institution wel een idee over, ze suggereert dat mensen die een hoger IQ hebben, zich concentreren op langetermijndoelen en de neiging hebben om momenten van afleiding als tijdsverspilling te zien die hen afleidt van hun levensdoelen, waardoor ze zich ongelukkiger voelen

wikipedia

wikipedia

Wanneer we het hebben over het verband tussen bevolkingsdichtheid en ongelukkig zijn, is er niet een klip en klaar antwoord te geven, en komt men met de 'savanne gelukstheorie.'

Volgens onderzoekers hebben hersens zich ontwikkeld om in kleine groepen te leven op een oppervlakte van verwaarloosbare grootte (zoals de Afrikaanse savanne). Door de voortdurende ontwikkeling leven mensen in gebieden zoals in het centrum van Manhattan (meer dan 27,000 mensen per vierkante kilometer), zonder dat ze de tijd hebben gekregen zich op biologisch niveau aan te passen en moeten dus leven met een knagend maar aanhoudend gevoel van benauwdheid en ongelukkig zijn.

Dus, de volgende keer wanneer iemand je zegt dat je er goed aan zou doen een beetje onder de mensen te zijn, heb je eindelijk een antwoord klaar...

Advertisement