Dit skelettenstel heeft elkaar al ruim zesduizend jaar in de armen gesloten en is een echt voorbeeld van eeuwige liefde
Eeuwige liefde, bestaat dat? Archeologen komen met het antwoord en dat is ja, tenminste als je zesduizend jaar een eeuwigheid beschouwt. Buiten de stadsmuren van het Italiaanse Mantova, in het bijzonder de graftombe (uit het nieuwe stenen tijdperk) van het stadskwartier Valdaro, zijn twee skeletten gevonden van mensen. Wat echter de archeologen de mond doet openvallen van verbazing en waar ze zeker ontroerd door zijn geraakt, is de houding waarin ze aangetroffen werden: de gezichten naar elkaar en de onder- en bovenarmen in elkaar verstrengeld. Alles geeft dus te denken dat het om twee geliefden die na ruim zesduizend jaar nog altijd laten zien dat ze van elkaar houden.
Diepgaand onderzoek heeft uitgewezen dat het om een man en een vrouw gaat die niet ouder zijn dan 20 jaar.
Dagmar Hollmann | commons.wikimedia.org
Ze zijn allebei ongeveer 1,50 meter lang en ze zijn, net als de andere voorwerpen die zijn gevonden in de omgeving, gedateerd als zijnde afkomstig uit het neolithische tijdperk. Dit is meteen een andere reden die de lichamen zo uniek maakt in hun soort. In dat tijdperk werden doden vooral apart begraven en niet samen.
Het is onmogelijk om te denken dat er sprake is van een dood zonder begrafenisritueel want in de buurt zijn er voorwerpen gevonden die doen denken aan de typische amuletten waarmee de overledenen werden begraven. De man is bijvoorbeeld gevonden met een vuursteen om zijn nek en de vrouw met een lemmet naast de dijen en gemaakt is van hetzelfde materiaal. Ook lagen er twee messen in de buurt van haar heupen. De twee zijn niet overleden aan verwondingen door deze voorwerpen omdat er geen breuken of miscropische schade is aangetroffen in de botten.
De lichamen blijven liggen waar ze liggen
Dagmar Hollmann | commons.wikimedia.org
De twee skeletten hebben een heilige boodschap. De manier waarop zij liggen veranderen zou betekenen dat hun liefde bezoedelt wordt. Archeologen hebben het besluit genomen om het hele blok met aarde waarin zij begraven liggen mee te nemen naar het laboratorium.
Sinds 2014 worden de "Geliefden van Valdaro" permanent tentoongesteld in het Nationale Archeologiemuseum in Mantova waar bezoekers weg kunnen dromen proberen een voorstelling te maken van wie deze twee jonge mensen waren, hoe hun liefde en leven was en hoe ze aan hun einde zijn gekomen.
