Vrouw geschilderd in 1600 is gerestaureerd met "opgevulde lippen": een tijdloze mode
Blijkbaar is de “volle lippen rage” niet voorbehouden aan de moderne tijd: dit wordt gedemonstreerd door een schilderij van een vrouw dat vierhonderd jaar oud is. Laten we samen kijken waarom.
Het schilderij van Diana Cecil werd in 1600 gemaakt met natuurlijke kenmerken
Manner of Anthony van Dyck - Art UK/Wikimedia commons - Public Domain
Tegenwoordig is de mode voor dikke en vlezige lippen meer in zwang dan ooit. Als je sociale media, waaronder Instagram, opent, besef je het meteen: fillers en speciale filters om op afbeeldingen toe te passen zijn de nummer één bondgenoot voor degenen die een volumineuzere mond willen laten zien. Deze technieken bestonden echter in het verleden niet en vóór de komst van de fotografie waren het portretkunstenaars die klanten in hun meest realistische aspect vereeuwigden. Of misschien ook niet: een schilderij dat momenteel wordt gerestaureerd heeft aangetoond dat dit embleem van ijdelheid zelfs in de tijdperken vóór ons al populair was. Het schilderij van een jonge en aristocratische vrouw getuigt hiervan.
Dit is het portret van 400 jaar geleden waarop Diana Cecil wordt afgebeeld, die in een latere versie van het schilderij meer uitstekende lippen en een lager voorhoofd laat zien. Diana, wier geboortejaar 1596 is, was de achterkleindochter van William Cecil, een van de meest vertrouwde adviseurs van Elizabeth I Tudor, koningin van Engeland en Ierland. Beschouwd als een mooie vrouw en behorend tot een adellijke Jacobijnse familie, was zij de vrouw van Henry de Vere, graaf van Oxford, en Lord Thomas Bruce, eerste Graaf van Elgin.
Veranderingen in de lippen op het schilderij van Diana Cecil, de verbazing van de restaurateur
William Larkin/Wikimedia commons - Public Domain
Je zou nooit verwachten dat een portret uit de 17e eeuw soortgelijke “filters” zou kunnen hebben als de filters die we vandaag de dag gebruiken, maar toch is het precies zo: het schilderij van Diana is daar het bewijs van. De conservatoren van de English Heritage, een liefdadigheidsinstelling uit Swindon die meer dan vierhonderd monumenten, gebouwen en historische plaatsen beheert om de geschiedenis van Engeland te bewaren en aan bezoekers te tonen, realiseerden zich dat het schilderij enige tijd geleden nadat het klaar was, door een andere kunstenaar was bewerkt. De originele datum op het doek is het jaar 1634 en de auteur is Cornelius Johnson. Diana wordt ten voeten uit getoond, toen de vrouw 38 was, maar het schilderij was aangetast nadat het was opgerold.
Toen de conservatoren echter de vergeelde verflaag verwijderden, identificeerden ze het echte originele portret, zonder wijzigingen: de lippen waren dunner en de haarlijn op het voorhoofd was hoger. Alice Tate-Harte van English Heritage, die de collecties van de liefdadigheidsinstelling conserveert, zei: “Als restaurator sta ik vaak versteld van de levendige, rijke kleuren die zich openbaren als ik oude, vergeelde verf van portretten verwijder, maar het was zeker een verrassing om te ontdekken dat Diana’s gelaatstrekken zo veranderd waren!” De reden voor het overschilderen, zo legde de vrouw uit, kan zijn geweest om de gebreken te verdoezelen die veroorzaakt werden door het oprollen van het portret, maar zonder enige twijfel besloot de kunstenaar die voor de reparatie ervan zorgde, in te grijpen op Diana's gezicht, het te verzachten en de gelaatstrekken te veranderen. “Ik hoop dat ik Diana recht heb gedaan door die toevoegingen te verwijderen en haar natuurlijke gezicht aan de wereld te laten zien.”
Het portret van Diana Cecil wordt getoond met haar natuurlijke gezicht
English Heritage/Facebook
De video van het portret werd, samen met de uitleg van de deskundige, gedeeld op het sociale profiel van de organisatie: "Na uren van zorgvuldige conservering ontdekte onze schilderexpert Alice dat een 19e-eeuwse restaurateur Diana Cecil de Hollywood-behandeling had gegeven, inclusief volle lippen en een lagere haarlijn. Nu hebben we haar oorspronkelijke schoonheid onthuld."
Louise Cooling, curator van English Heritage, zei: “Als moderne samenleving met toegang tot digitale schoonheidsfilters en kunstmatige intelligentie-technologie, denken we misschien dat we de verleiding om ons uiterlijk te “perfectioneren” vaak beter kennen, maar het conserveringswerk onder leiding van Diana Cecil heeft aangetoond dat dit geen nieuw fenomeen is. Willekeurige en steeds veranderende schoonheidsnormen lijken door de eeuwen heen weer te klinken, hoewel Diana in dit geval geen zeggenschap had over de “verbeteringen” die eeuwen nadat het was geschilderd aan haar portret werden aangebracht.
Het werk is vanaf 30 november 2023 te bewonderen in Kenwood House, een statig huis in Hampstead, Londen, samen met twee andere portretten van Diana die al tentoongesteld zijn: een daarvan is gemaakt door de kunstenaar William Larkin toen de aristocraat vijftien jaar oud was, terwijl de tweede van Cornelius Johnson is. In die periode werd de nobele mode gekenmerkt door een elegantie zonder overdaad, waarbij de voorkeur werd gegeven aan materialen als satijn, zijde of tafzijde en opvallende versieringen zoals gekleurde linten of veters op het lijfje, meestal rood, en waaiers met patronen. Naast het schilderij van Diana zal ook een portret van haar echtgenoot Thomace Bruce te zien zijn.
Wat vind je van de ongebruikelijke postume veranderingen die zijn aangebracht aan het schilderij van de mooie Diana?
