Het verplegersvak is niet iets waar je stil bij staat wanneer je geen verplegers nodig hebt. Maar als het ons overkomt om ook maar een nacht in een ziekenhuisbed te moeten slapen om de gekste redenen, ja dan ineens weten we niet alleen dat ze bestaan, maar worden ze voor ons ook het eerste en het belangrijkste aanspreekpunt in een omgeving waar we liever niet willen zijn.
Tegenwoordig zijn de mensen die werkzaam zijn in deze beroepsgroep doorgaans gespecialiseerd in een bepaald type zorg. Ze voeren een precieze reeks handelingen uit waarbij ze behoorlijk worden geholpen door technologische ontwikkelingen, wat er natuurlijk toe leidt dat ze ons zo snel en efficiënt mogelijk kunnen helpen.
Het leven van een verpleegster die haar werk deed tegen het einde van de 19e eeuw laat zich karakteriseren door een aantal regels die wij nu behoorlijk streng zouden vinden. Toen was het echter zo, dat verpleegster zijn ook grote gevolgen had voor je persoonlijke leven...
Laten we een paar van die regels bekijken waar je je als verpleegster in de 19e eeuw aan moest houden.
Licht was van fundamenteel belang om de toestand van de patiënten vast te kunnen stellen. Verpleegsters moesten olielampen met kerosine vullen, kaarsen bijsnijden en schoorstenen vegen.
Hoewel de techniek hen vandaag een handje helpt, is verpleegster en verpleger zijn taai, maar belangrijk werk, waarbij ze het verschil kunnen maken voor een patiënt... net zoals artsen kunnen!