De natuur gaat in de tegenaanval: olifanten evolueren om hun slagtanden te verliezen en zichzelf te redden van jagers
De handel in slagtanden van olifanten - en in het algemeen van alle "trofeeën" die voortkomen uit het slachten van dieren die met uitsterven worden bedreigd - is een plaag die we tot op heden nog niet hebben kunnen verslaan. Deze "wapens" van de dikhuidigen die niets anders zijn dan enorme gemodificeerde tanden, zijn gemaakt van ivoor en worden veelvuldig gebruikt voor het maken van waardevolle voorwerpen, maar ook voor verschillende doeleinden in de traditionele geneeskunde. Uit slagtanden zou een wonderbaarlijk poeder kunnen worden verkregen dat de viriliteit, kracht en vruchtbaarheid verhoogt, zelfs als geen van deze effecten ooit wetenschappelijk is vastgesteld.
Ondanks de verschillende internationale verboden en inbeslagnemingen worden zelfs vandaag de dag veel olifanten gedood (vaak vanuit een helikopter of vliegtuig) om hun slagtanden tegen een hoge prijs te verkopen op markten, met name in Azië.
Maar goed nieuws komt uit enkele studies over bestaande dikhuidige populaties naar voren: het lijkt erop dat de natuur geleidelijk aan in opstand komt.
De meest effectieve, hoewel niet erg snelle, manier waarop levende wezens zichzelf kunnen beschermen tegen externe bedreigingen, is het implementeren van evolutionaire mechanismen om zich aan nieuwe omstandigheden aan te passen en het roofdier te omzeilen. Het mechanisme van evolutie voorziet dat het individu met de winnende eigenschappen meer zal gaan reproduceren dan degene met verliezende kenmerken, waardoor de mogelijkheid groter wordt dat zijn krachten worden overgedragen op toekomstige generaties. In dit geval is de procedure eenvoudig: de stropers slaan alleen de olifanten met slagtanden neer; degenen die ze niet hebben, hebben dus meer kansen om te overleven tot op hoge leeftijd en zich voort te planten. Het resultaat? Meer en meer olifanten worden geboren zonder slagtanden en zijn daarom "immuun" voor de dreiging van de jacht.
De onderzoekers van Mozambique die het fenomeen bestuderen, hebben feitelijk ontdekt dat, vergeleken met een normaal gemiddelde tussen 2 en 4%, vandaag 30% van de vrouwelijke populatie olifanten geen slagtanden heeft. Een feit dat ook zou worden weerspiegeld in een andere studie, uitgegeven door Addo Elephant National Park in Zuid-Afrika: er werd ook hier vastgesteld dat 98% van de aanwezige vrouwtjes aan het begin van de jaren 2000 geen slagtanden had.
Een dergelijke trend zou daarom aantonen dat de natuur een extern geïnduceerde defensieve strategie implementeert, die zou kunnen leiden dat de olifantenpopulatie op een dag niet langer met jagers om hoeven te gaan.
Het is duidelijk dat als het nieuws ons enerzijds blij maakt, ons anderzijds alarmeert: de milieu-impact van menselijke acties is zo sterk dat hele levende soorten gedwongen worden hun eigen genetische code in enkele decennia te herschrijven.
