Een nieuwe slangensoort is ontdekt: hij doodt zijn prooi met de zijtanden zonder zijn bek zelfs te openen
De angst voor slangen en al wat kruipt behoort tot de meest voorouderlijke mens. De eerste ontmoeting met het giftige reptiel is een van de belangrijkste trauma's van ons leven, en vanaf dat moment hebben we altijd de sluipende angst gehad om gebeten te worden door de giftige kaken van slangen.
Een recente ontdekking heeft een nieuwe soort in West-Afrika geïdentificeerd die in staat is om de prooi aan te vallen zonder de giftige kaken te hoeven openen.
De ontdekking werd uitgevoerd door een team van wetenschappers onder leiding van Dr. Mark-Oliver Roedel van het Natuurhistorisch museum van Berlijn; Om enkele diersoorten in de regenwouden van Zuidoost-Guinea en Noordwest-Liberia te analyseren, heeft Roedel drie exemplaren van de stiletto slang geïdentificeerd die tot nu toe onbekend waren voor wetenschappelijk onderzoek.
De drie exemplaren, behorende tot de familie van de Atractaspis congica congica, hadden gemeen dat ze in staat waren om een afstand springend af te leggen die gelijk was aan die van hun lengte en hun slagtanden aan de zijkant van hun kaken te steken, waardoor ze hun prooi konden vangen vanuit een ongebruikelijke hoek en zonder hun bek te hoeven openen. De groep waartoe de drie exemplaren behoren, bekend als de aasgraver, kan niet met blote handen worden gegrepen achter de kop zoals de meest voorkomende soort vanwege hun specifieke uiterlijk.
De door Roedel en collega's ontdekte soort werd omgedoopt tot Atractaspis branchi of Branch snake, ter ere van William Branch, Zuid-Afrikaanse herpetoloog en toonaangevende expert van reptielen op het Afrikaanse continent.
Het eerste exemplaar van de nieuwe soort verzameld door Roedel werd 's nachts aangetroffen op een steile oever van een rivier van een altijd groen bos in Liberia, het tweede en derde exemplaar in de bananen-, cassave- en koffieplantages in Zuidoost-Guinea.
Het onderzoek van het team van het Natuurhistorisch museum van Berlijn kan worden geraadpleegd in het online magazine Zoosystematic and Evolution.
