Eerste planten gekweekt in maangrond dat vijftig jaar geleden door astronauten op missies werd genomen
Hoe vaak hebben we ons niet voorgesteld de maanbodem te kunnen bereiken als astronauten, de buitenaardse omgeving met onze ogen te kunnen zien en ons in te beelden daar te kunnen leven? Alle vormen van leven reproduceren, van flora tot fauna tot mensen in een geheel nieuwe wereld? Voorlopig mogen we alleen nog maar fantaseren, maar het lijkt erop dat dat wat planten betreft niet meer het geval is.
Voor het eerst zijn wetenschappers er namelijk in geslaagd ze te kweken op grond dat rechtstreeks van de maan is gehaald.
via NPR
Precies: de grond die voor het experiment is gebruikt, is die van de ruimtemissies van Apollo 11, 12 en 17 van vijftig jaar geleden.
Het team van de Universiteit van Florida presenteerde een studie, gefinancierd door NASA, die deze ongekende ontdekking in detail beschrijft.
De monsters van maanregoliet, de rotslaag die het oppervlak van onze satelliet bedekt, werden vijf decennia geleden door astronauten mee naar de aarde gebracht en worden nu gebruikt om planten te kweken.
Wetenschappers Ferl, Elardo en Paul gebruikten monsters van maangrond ter grootte van een theelepel en plantten zaden van Arabidopsis thaliana, ook bekend als zandraket, een klein bloeiend onkruid dat behoort tot de mosterdfamilie.
"Eerst vroegen we ons af of planten op regoliet konden groeien", legt Ferl uit. Blijkbaar is het antwoord bevestigend: de zaden ontkiemden in feite al na twee dagen.
“Alles is ontkiemd. Ik kan je niet vertellen hoe verbijsterd we waren!" zei de hoofdauteur van het onderzoek Anna-Lisa Paul.
De planten zijn echter niet zo sterk en resistent gebleken als die op terrestrische grond, gezien de pigmentatie, verschrompelde wortels en droge bladeren.
Het monster van Apollo 17 leverde sterkere planten op, terwijl degenen die uit Apollo 11 ontstonden meer problemen hadden, wat aantoont dat de oudere regoliet minder geschikt is voor de teelt.
Wie weet welke resultaten het experiment zou hebben opgeleverd op een versere en recentere maangrond, en misschien direct “ter plaatse”. Dit is zonder twijfel een interessante ontdekking die een eerste stap zet naar de reproductie van onze natuur in een buitenaardse omgeving.
