Wetenschappers hebben met succes gecommuniceerd met slapende mensen
Dromen zijn een fascinerend en nogal mysterieus onderwerp, waar de wetenschap nog steeds onderzoek naar doet. Tijdens sommige experimenten slaagden onderzoekers erin om met slapende mensen te communiceren: laten we meer te weten komen over dit interessante onderzoek.
Interactieve droom: wat is de REM-fase
Pexels
Niet iedereen herinnert zich dat hij gedroomd heeft zodra hij wakker wordt, maar deze nachtelijke ervaringen kunnen bijzonder intens en levendig zijn. De wetenschap gelooft dat onze hersenen tijdens rust de informatie die ze overdag ontvangen reorganiseren en de ervaren of onderdrukte emoties verwerken, maar de weg naar het definitieve begrip van wat er werkelijk gebeurt is nog lang en ingewikkeld. Wat echter zeker is, is dat dromen oneirische episoden zijn die zowel in de REM-fase als op andere momenten van de slaap voorkomen, maar het is juist tijdens de “Rapid Eye Movement” dat de hersenactiviteit toeneemt, zozeer zelfs dat deze vergelijkbaar is met de waaktoestand. De dromen die we ons het beste herinneren of die ons het meest reëel lijken, en die we soms zelfs kunnen begeleiden, vinden plaats in deze fase, terwijl de spieren van het lichaam zich in een toestand van tijdelijke verlamming bevinden, genaamd “REM-musculaire atonie”: op deze manier kunnen we niet op fysiek niveau reageren op wat we tijdens de droom “ervaren”, waardoor we het risico vermijden onszelf pijn te doen.
Deze tijd van onze slaap is essentieel voor tal van cognitieve processen in de waaktoestand, zoals stemming, leervermogen en geheugen, die kunnen worden aangetast zonder REM-slaap. De wetenschap blijft dit fascinerende aspect van ons brein onderzoeken en tijdens een onderzoek hebben onderzoekers een nieuwe, nog onontdekte mogelijkheid benadrukt.
Interactieve droom: de experimenten
Current Biology
In plaats van te vertrouwen op de antwoorden en verhalen van mensen zodra ze wakker waren, besloten wetenschappers ze direct tijdens de slaap te “ondervragen”, waardoor ze effectief in realtime met de slapers konden communiceren. De proefpersonen die betrokken waren tijdens de diepe slaap, waarin zogenaamde lucide dromen worden ervaren, bleken in staat adequaat te reageren op prikkels van buitenaf. Vier groepen wetenschappers, afkomstig uit verschillende delen van de wereld, voerden vier verschillende experimenten uit en kwamen tot de conclusie dat het mogelijk is om bidirectionele communicatie tot stand te brengen met proefpersonen die slapen en zich in de REM-fase bevinden. Bij de verschillende teams waren zesendertig deelnemers betrokken, van wie er vijfendertig verschillende ervaringen hadden met betrekking tot lucide dromen, terwijl één van hen leed aan narcolepsie, met een hoge frequentie van levendige dromen. Tijdens de experimenten zorgden de onderzoekers ervoor dat elke persoon in REM-slaap was met behulp van standaard polysomnografische methoden, zoals een elektro-encefalogram. Als parameter om de daadwerkelijke reactie op de stimuli te meten, werd gekozen voor gezichts- en oogbewegingen: sommige deelnemers leerden bijvoorbeeld hun ogen van links naar rechts te bewegen om de vraag "bevind je je in een lucide droom?" te beantwoorden.
De wetenschappers van de Duitse groep, van de Universiteit van Osnabrück, stelden de deelnemers wiskundige vragen met behulp van morsecode en afwisselend licht, en vroegen hen te reageren met links-rechts oogbewegingen. Amerikaanse onderzoekers van de Northwestern University formuleerden verbale wiskundevragen voor dromers en ontdekten de antwoorden op basis van het duidelijke aantal oogbewegingen. Het Nederlandse team van het Radboud Universitair Medisch Centrum volgde hetzelfde proces, maar met de toevoeging van enkele visuele aanwijzingen.
Communiceren tijdens dromen: de resultaten van experimenten
Freepik
Wetenschappers van de Sorbonne Université, Frankrijk, werkten met de deelnemer die aan narcolepsie leed, waarbij ze mondelinge vragen stelden waarop “ja/nee”-antwoorden nodig waren. Bij positieve antwoorden reageerde het individu door de jukbeenspieren aan te spannen en een grote glimlach te tonen, terwijl bij negatieve antwoorden hij fronsend zijn wenkbrauwspieren samentrok. Ten slotte werd aan een andere deelnemer gevraagd het aantal keren te tellen dat een teamlid zijn rechterhand aanraakte. In totaal onthulden de 158 communicatietests met de dromende proefpersonen in de REM-slaap 18,4% correcte antwoorden, 3,2% onjuiste antwoorden, 17,7% niet evalueerbare antwoorden en 60,1% non-respons.
Ken Paller, een psycholoog aan de Northwestern University, verklaarde: “We ontdekten dat individuen in REM-slaap kunnen communiceren met een onderzoeker en in realtime deel te nemen aan communicatie, wat aantoont dat dromers in staat zijn vragen te begrijpen, zich bezig te houden met werkgeheugenoperaties en antwoorden te produceren." Collega-neurowetenschapper Karen Konkoly voegde hieraan toe: "We hebben de bevindingen gecombineerd omdat we geloven dat het combineren van gegevens uit vier laboratoria met verschillende benaderingen op overtuigendere wijze kan getuigen van de realiteit van dit fenomeen van tweerichtingscommunicatie." In de inleiding van het onderzoek lezen we: "Ons experimentele doel is vergelijkbaar met het vinden van een manier om met een astronaut te praten die zich op een andere wereld bevindt." Een ogenschijnlijk mogelijk doel, maar dat is het helemaal niet.
Aan het einde van de experimenten werden de proefpersonen ondervraagd over de ervaring die ze hadden tijdens de slaap en werd bevestigd dat ze zich de communicatieve uitwisselingen die hadden plaatsgevonden herinnerden, waarbij ze de stemmen waarnamen die van buiten de droom kwamen of op een overlappende manier. In sommige gevallen verschenen de bronnen in de droom, bijvoorbeeld via radiocommunicatie. Het vermogen om een interactieve droom te ontwikkelen en met de buitenwereld te communiceren, biedt een geldige basis voor de diepgaande studie van dromen en herinneringen, en biedt potentiële hulp bij de behandeling van slaapstoornissen en, waarom niet, om onszelf te trainen in het begeleiden van onze droomervaringen. Wat vind je van deze fascinerende experimenten?
